علائم بیماری سرخک در نوزادان و کودکان و بزرگسالان
علائم بیماری سرخک در نوزادان و کودکان و بزرگسالان در سایت جسارت
به گزارش سایت جسارت سرخک یک بیماری ویروسی است که بصورت بیماری عفونی در می‌آید. ویروس این بیماری از راه تنفس هوای آلوده به این ویروس وارد دستگاه تنفس گشته و شخص را آلوده می‌سازد. بیشتر بچه‌ها به این بیماری مبتلا می‌شوند تا افراد بزرگ. هر کس یکبار به این بیماری مبتلا گردد برای همیشه در برابر آن مصونیت پیدا می‌کند.این بیماری نوعی عفونت سیستم تنفسی است که یک ویروس آر.ان. آ از خانواده پارامیکسوویریده آن را ایجاد می‌کند. علائم این بیماری شامل تب، سرفه، آبریزش بینی، و راش پوستی در نقاط مختلف بدن است. این بیماری از طریق تنفس منتقل می‌شود و به‌شدت واگیردار است. در واقع ۹۰٪ افراد فاقد ایمنی که با بیمار مبتلا به این بیماری زندگی می‌کنند این بیماری را از او می‌گیرند. دورهٔ نهفتگی به‌طور میانگین ۱۴ روز است و دو تا چهار روز پیش از آغاز بیماری قابلیت سرایت خود را از دست می‌دهد. احتمال مرگ بر اثر این بیماری در کشورهای توسعه‌نیافته با سوء تغذیه شایع و شرایط بهداشتی نامناسب تا ۲۸٪ است، اما در مناطق دیگر بسیار پائین است و در ایالات متحده از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ فقط ۰٫۳٪ (۱۷۷ مرگ از ۶۷٬۰۳۲ مورد) بوده‌است.
علائم سرخک
علائم سرخک؛ تب معمولاً زیاد و حدود 40 یا 41 درجه به مدت هفت روز، ترشح از بینی مانند حالت سرماخوردگی، سرفه با گرفتکی بینی و عطسه و گلودرد معمولاً بدون خلط، ورم ملتحمه همراه با قرمزی چشم، ترس از نور، کوفتگی شدید و پیدا شدن جوش‌های قرمز آجری رنگ بعد از سه روز.بیمار مبتلا به سرخک تب‌دار بوده و بدحال به نظر می‌رسد. بیمار معمولاً دچار سرفه خشک بوده و ملتحمه چشم بیمار قرمز می‌باشد. دانه‌های پوستی در سرخک در حدود روز چهارم پس از شروع تب نمایان می‌شوند دانه‌های پوستی و سرخی پوست (راش) از محل رویش موها در پیشانی شروع شده و به سایر نقاط بدن گسترش میابد. گاهی کف دستها و پاها هم دانه می‌زند این دانه‌ها چهار تا شش روز پس از پدیدار شدن شروع به همان ترتیبی که نمایان شده‌اند شروع به ار بین رفتن می‌کنند. (دانه‌ها از محل رستنگاه موها در پیشانی به پایین از بین می‌روند). لکه کوپلیک از مشخصه‌های بیماری است.
درمان سرخک
درمان سرخک؛ از داروهایی تسکین‌دهنده سرفه، داروهای شستشوکننده چشم و آسپرین برای نقصان تب و برای باز کردن بینی از قطره‌های بازکننده بینی استفاده می‌شود. برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه مانند ابتلای به سینه پهلو و… نیز از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌گردد.اطباء سنتی معالجه سرخک را نظیر معالجه سرخجه، مزاج این بیماری را گرم دانسته و بیمار را از خوردن داروها و غذاهای گرم منع نموده‌اند. بعلاوه مصرف مسهل یا داروهای ملین را نیز بسیار مضر دانسته و نوشته‌اند که باید به این گرنه افراد داروهای سرد مزاج و قابض داده شود. مانند تخم خشخاش، تخم کاهو، تخم گشنیز، بنفشه، نیلوفر، عناب و سپستان از هر کدام برای خردسالان یک مثقال و برای بزرگسالان دو مثقال اخذ و جوشانده و روزی دو وعده و چند رو زبه مریض داده شود. برنج نیز غذای مناسبی برای درمان آن می‌باشد.سرخک درمان خاصی ندارد. اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوبروفن استفاده می‌شود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علایم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده‌است. برخی افراد هم ممکن است به سینه‌پهلو و بیماری‌های عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماری‌ها برایشان تجویز خواهد شد.
عوارض سرخک
سرخک در مبتلایانی که سن کمی داشته باشند، نوزادان، کودکان دچار سوءتغذیه، افراد که سیستم ایمنی بدنشان خوب کار نمی‌کند، منجر به عوارض جدی از جمله کوری، التهاب مغز یا آنسفالیت، اسهال شدید، عفونت گوش و ذات‌الریه می‌شود. مجموعه این عوارض می‌تواند منجر به مرگ شوند.
پیشگیری از سرخک
اما پیشگیری از ابتلاء به بیماری سرخک لازم است برای بچه‌ها تلقیح واکسن تجویز گردد مشروط بر آنکه بعد از هفت تا پانزده ماهگی انجام شود. (نظر متخصصین در اینباره متفاوت است)واکسیناسیون نقش مهمی در کاهش شدید موارد ابتلا به این بیماری داشته‌است. در کشورهای توسعه‌یافته معمولاً واکسن دو بار یکی در ۱۲–۱۵ ماهگی (کودکان زیر ۱۲ ماه معمولاً ایمنی بالایی نسبت به بیماری دارند) و یکی در ۴ یا ۵ سالگی زده می‌شود. در صورت مشاهدهٔ سرخک در یک مدرسهٔ شبانه‌روزی یا جایی شبیه به آن نیز تمام افراد واکسیناسیون می‌شوند. ویروس سرخک سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده که در کشورهای توسعه‌نیافته‌ای که سرخک بسیار شایع است، واکسن دو بار در سنین ۶ و ۹ ماهگی تزریق شود. انجام واکسیناسیون سرخک در این سنین معمولاً برای آن است که خدمات بهداشتی دیگر مانند پشه‌بند برای جلوگیری از مالاریا، داروهای ضد انگل و مکمل‌های ویتامین آ نیز به کودکان داده شود.